Hindoes kennen verscheidene geschriften waaruit ze kennis kunnen uitputten. De meeste Hindoe-geschriften zijn geschreven in de oude Indiase taal, het Sanskriet. In het Sanskriet heten de geschriften 'sjaastra's'. De Hindoegeschriften zijn verdeeld in twee groepen, namelijk:  

De Hindoe kent 4 stadia in het leven. 

Wat is het doel van het leven? In principe kent men vier doelen van het leven:

In het denkbeeld van het Hindoeïsme is het doel om moksj te bereiken (de ziel bevrijden van het rad der geboorte en dood).

Elk mens heeft een ziel. Hindoes noemen die ziel het aatmaa. Het aatmaa keert na de dood terug op aarde, het wordt herboren in een nieuw lichaam. Dat kan soms als mens zijn maar ook als een dier. De dood is dus niet het einde, maar een nieuw begin met een nieuw leven.

De Wéds (vaak geschreven als vedas) zijn de oudste en tegelijkertijd de hoogste geschriften binnen Hindoeïsme. Letterlijk betekent Wed “weten”, figuurlijk vertaald betekent Wéd "kennis" of "wijsheid".

Er zijn dagelijkse plichten en algemene plichten.

Yog (vaak geschreven als yoga) laat zich in verschillende bewoordingen omschrijven als datgene dat verbindt of verenigt, namelijk het individu met het universum, de mens met zijn hogere of ware natuur, de lagere met de hogere energieën in de mens, de mens met het goddelijke, enzovoorts, of als de toestand of geestesgesteldheid van éénwording, vereniging of één zijn.

De eigenlijke naam van Hindoeïsme is "Sanaatan Dharm". De Sanaatan dharm is de oudste religie op aarde. De betekenis van sanaatan is eeuwig. Dharm wordt vaak vertaald als godsdienst, de betekenis van dharm omvat echter veel meer.

Veel meer dan andere wereldreligies is het Hindoeïsme behalve een ethisch systeem ook een uitgestippelde route tot zelfrealisatie.

De hindoe kent verschillende fasen van het leven en de daarbij behorende rituelen die deze fasen accentueren en verrijken. Deze rituelen worden "sanskaars" genoemd en betekent "verbeteren", "reinigen" of "geestelijke lessen".