Karwaachauth valt op de vierde dag van Krishna paksh (donkere helft van de maan) in de maand Kaartiek. Deze dag is bedoeld voor de gehuwde vrouw.
Indiase vrouwen trekken op Karwaachauth hun mooiste kleren aan, versieren hun handen met méhndie (henna), zetten sindoer op hun haarscheiding, zetten een biendie (stipje) op het voorhoofd en trekken mooiste sieraden aan. Ze vasten de hele dag (eten en drinken niet). Als de maan ’s avonds opkomt, gaan de vrouwen naar buiten om deze waar te nemen. Na een korte poedjaa van de maan wordt er voor een lang en gelukkig leven van de echtgenoot gebeden. Na de poedjaa keren de vrouwen hun gezichten naar de echtgenoot en bekijken hem door de gaten van een zeef. Pas na deze rituelen wordt er voedsel genuttigd.
Er zijn verschillende verhalen aan Karwaachauth verbonden. Hieronder kunt er een aantal lezen.
Het verhaal van Karwa
Volgens een vertelling was er eens een vrouw die Karwa heette. Zij had diepe toewijding voor haar echtgenoot. Op een dag tijdens het baden, werd de echtgenoot gevangen door een krokodil. Karwa schoot haar echtgenoot te hulp en bond de krokodil vast met katoen. Zij ging toen naar Yam, de heer van de dood, en verzocht hem de krokodil naar de hel te sturen. Toen Yam weigerde gehoor aan het verzoek te geven, dreigde zij hem te vervloeken. Bang van de macht van een toegewijde vrouw, zond Yam de krokodil uiteindelijk toch naar Yam-lok of te wel de hel en zegende de echtgenoot van Karwa met lang en gelukkig leven.
Het verhaal van koningin Wierwatie
Lang geleden, leefde een mooie vrouw met de naam Wierwatie. Zij was de enige zuster van haar zeven broers en was met een koning gehuwd. Ter gelegenheid van haar eerste Karwaachauth na haar huwelijk, ging zij op bezoek naar haar ouders waar zij aan haar vasten begon. Na zonsondergang bleef zij tevergeefs op de maan wachten om haar vasten te beëindigen. De zeven broers die het wachten als lijden van haar zus aanzagen, besloten een snelle einde aan het vasten te maken. Hoe deden ze dat, ze plaatsten stiekem een spiegel tussen de bladeren van een Piepal-boom. De zuster, die de spiegel voor de maan aanzag, eindigde gauw haar vasten en begon te eten. Tijdens het eten ontving zij het nieuws dat haar echtgenoot, de koning, ernstig ziek was. De koningin wachtte geen minuut en haastte zich richting haar paleis om bij haar echtgenoot te zijn. Onderweg ontmoette ze God Sjiew (Shiva) en haar gemalin Paarwatie. De Godin vertelde de koningin dat de koning inmiddels was gestorven. De koningin begreep hier niets van, had haar vasten dan niets opgeleverd? Godin Paarwatie vertelde waarom het vasten van de koningin niets had opgeleverd, namelijk omdat zij haar vasten voortijdig had verbroken door naar een spiegel te kijken. Toen de koningin haar om vergiffenis vroeg, verleende de godin haar de zegen dat de koning zal herleven. Maar, om dit te bereiken, zou zij de Karwaachauth met de strikte rituelen moeten uitvoeren. Zo gezegd en zo gedaan.
Draupadi
Toen de vijf echtgenoten van Draupadi veel problemen ondervonden vroeg zij hulp aan God Krishna. Deze herinnerde haar eraan dat toen Godin Paarwatie in soortgelijke omstandigheden verkeerde, ze geadviseerd werd om op Karwaachauth te vasten.
Draupadi volgde het voorbeeld van Paarwatie op en vaste op de dag van Karwaachauth en voerde alle daarbij behorende rituelen uit. Alspoedig werden de problemen van haar echtgenoten opgelost.
Satyawaan en Saawietrie
Toen Yam, de heer van de dood, de ziel van Satyawaan kwam ophalen, bedelde Saawietrie hem het leven van haar echtgenoot te sparen. Toen hij dit weigerde, hield zij op met eten en drinken. Uiteindelijk bevrijdde Yam de ziel van haar echtgenoot.
